Matematik devasa bir okyanus, biz matematikçilerse o okyanusta boğulma tehlikesini göze almış kişileriz. Bu uçsuz bucaksız dediğimiz devasa okyanusta, binlerce bilgi içerisinde kayboluyoruz. Ve belki keşfedilmeyi bekleyen bir sürü bilgiyi bulmaya çalışıyoruz. En ufak bir konuda bile her şeyi öğrendiğinizi sandığınız anda karşınıza bilinmeyen kısımlar çıkabiliyor. Çoğu öğrenci “bu bilgiler işimize nerede yarayacak” diye bakarken aslında hayatın kendisinin bir matematik olduğunu göremiyorlar. En basiti bir markete gittiğimizde aldığımız ürünlerin fiyatına bakarak hesap yapıyoruz. Ya da ortalama bir fiyat üzerindeki üründe en ucuzunu gramaj üzerindeki fiyata bakarak alıyoruz.
Ne var ki bu en basit örnek. Hayvanlara baktığımızda arıların peteklerindeki kusursuz matematiği görüyoruz. Bir uçağın havada kalmasında yine matematiği görüyoruz. Hayatımızda yaşımızı hesaplarken bile matematiği görüyoruz. Bir bebeğin doğduğunda kilosunda, boyunda hep matematiği kullanıyoruz. Değersiz olarak gördüğümüz her bir işlem aslında bizi bir sonraki adıma götürüyor. Nasıl başarı bir merdivense; yaptığımız her küçük matematik işlemi de bizi bir basamak daha yukarıya taşıyor.
Peki biz bu matematiğin neresindeyiz?
Bizler -tabi benim gibi çömez olmayanlar- matematik dünyasında önce afallarken, sonrasında bu dünyanın birer parçası olmaya çalışıyoruz. Araştırıp, öğrenmeye ve geliştirmeye çalışıyoruz. Ne var ki yüzyıllar önceki matematikçiler bizlere bu sonsuz okyanusta birer ışık olmuşlar. Geliştirilen her bir formül hayatımızı düzene sokmakla kalmamış, hayatımızı devam ettirirken daha konforlu yaşamamızı sağlamışlar. Umarım biz matematikçiler de ileriki nesillerimize bu imkânı sunabiliriz. Bu büyük okyanusta boğulmamak dileğimle...